Zbroja Polska XVIII w.

Będąca w użyciu kawalerii konnej pod koniec I Rzeczpospolitej. Już na pierwszy rzut oka widać duże podobieństwo do zbroi wschodnich: rysy osłony twarzy, rodzaj turbanu i inne elementy całkowicie niepolskie.

Zbroja składa się z 1000 (tysiąca) płytek mosiężnych przymocowanych do grubej skóry każdy dwoma nitami. Posiada również pas rycerski. Wielkość i rozmiar ówczesnego człowieka, gdzie osobnik o wzroście 1,60 m uchodził za olbrzyma. Całość zbroi umocowana na stojaku.

Opracował:
Stanisław Stopkowicz