Szabla Austro-Węgry XVIII - XIX w.
Moim zdaniem (i nie tylko) Austriacy tworzyli szable nie zwracające uwagi na ich piękno i finezję, a jedynie na niezawodność i funkcjonalność. Węgierska fantazja i poczucie piękna dało połączenie wymienionych cech w tej szabli, czym zafascynowany wykonałem niniejszy egzemplarz. Nielicznie jest stosowane rozwiązanie rozkładanego kabłąka dla większej ochrony ręki, gdyż taką rolę spełniają wąsy w szabli zakleszczając broń przeciwnika I nie pozwalając opaść jej niżej na kabłąk. Długość głowni typowa i jest niezwykle posłuszna trzymającej dłoni.
Przy okazji przypominam fakt mało nagłośniony, że Węgrzy to nasi rozbiorcy z Austriakami, Rosją i Prusami, a nie Niemcami, jak to jest niejednokrotnie mówione. W okresie rozbiorów Prusy i Niemcy to dwa odrębne państwa o jednym języku. Wspólny traktat przewidywał, że w razie upadku państwa rozbiorowego rolę tę przyjmują pozostali.
Opracował:
Stanisław Stopkowicz
