Była to najpopularniejsza polska szabla okresu dwudziestolecia międzywojennego. Przepisy określały rozmiary i wygląd rękojeści, głowni i pochwy, wykluczały możliwość zamiany lub uzupełnienia elementów z innych szabel.
Wykonywano ją w dwóch wersjach:
- oficerskiej z kabłąkiem i elementami pochwy z mosiądzu
- żołnierskiej kabłąk i elementy pochwy stalowe.
Prezentowane egzemplarze są w wersji oficerskiej, przy czym ta z większą krzywizną przeznaczona była dla kawalerii konnej, z mniejszą krzywizną dla piechoty.